Kobudo (Japan) is de verzamelnaam voor de modernere (na circa 1900) vormen van de klassieke Japanse krijgskunst van het eiland Okinawa. In tegenstelling tot wat algemeen verondersteld wordt, zijn de wapens die in het Kobudo gebruikt worden niet afgeleid van boerderijgereedschappen. Boeren hadden niet de tijd of de energie om zich te verdiepen in het gebruik van gereedschap voor de vechtsport. Verder zou een burger met dit soort gereedschap niet veel kunnen uithalen tegen een getraind professioneel strijder met echte wapens. Kobudo is gevormd door doordachte technieken die voorkwamen binnen de Aji (de adel) en met technieken die zijn overgenomen van diverse Chinese Martial arts.

Wapens bij Kobudo:

• Bo: 183 cm lange stok
• Sai: kleine drietand waarbij de middelste ‘tand’ beduidend langer is dan de andere twee
• Nunchaku: twee (houten) stokken die door middel van een ketting met elkaar verbonden zijn
• Kama: houten wapen in de vorm van een zeis
• Tonfa: 45 cm lange stok met een kort handvat dat er haaks opstaat
• Katana: zwaard
• Handbo: houten stok met ongeveer dezelfde lengte als de katana maar dan zonder zwaardvorm
• Tambo: 45 cm lange stok (korte bo)