Tang Soo Do is een Koreaanse martial art en betekent letterlijk “de kunst van de Chinese hand” en vindt zijn oorsprong in verschillende krijgskunsten uit onder meer Korea, China en Okinawa. Deze wortels begonnen in het Koreaanse Tae Kyon, Chinese Shaolin en het Japanse Shotokan. Volgens de Wereld Tang Soo Do Associatie lijkt het op een Chinese krijgskunst omdat het eerste woord TANG kan worden geïnterpreteerd als een verwijzing naar de Chinese Tang dynastie.
Voordat er sprake was van unificatie van de Kwans onder de Koreaanse Taekwondo Associatie, noemde het merendeel van de grote Kwans hun stijl Tang Soo Do, Kong Soo Do of Kwon Bup. Het eerste gebruik van term Tang Soo Do in de geschiedenis werd gedaan door Chung Do Kwan oprichter Won Kik Lee. Zijn Kwan en de andere Kwans stopten met het gebruik van de naam Tang Soo Do nadat zij zich hadden verenigd onder de naam Taekwondo. De Moo Duk Kwan, die loyaal was aan Hwang Kee, deed niet mee aan deze unificatie en bleef onafhankelijk en bleef de naam Tang Soo Do voeren.
Oprichters van Tang Soo do
De oorsprong van Tang Soo Do kan niet worden toegeschreven aan een enkel persoon. Lee Won Kuk wordt beschouwd als een van de eerste leraren van Tang Soo Do in Korea. Hij had een dojang opgezet in Korea tijdens de Japanse bezetting. Deze school werd Chung Do Kwan genoemd. Hij claimde dat hij Taekkyon had geleerd in de straten van Seoul en Kung Fu in China. Kee claimde dat hij de filosofie van het Okinawan karate leerde uit de boeken van Funakoshi.
De geschiedenis van de Moo Duk Kwan, zeer belangrijk voor het moderne Tang Soo Do, kan worden toegedicht aan Hwang Kee. Hij claimt Chinese krijgskunst geleerd te hebben in Mantsjoerije. Hij werd ook beinvloed door het Koreaanse Taekkyon en Subak.
Banden bij Tang Soo do
Bij Tang Soo Do wordt het gekleurde bandensysteem gebruikt dat is ingevoerd door Jigoro Kano en voor het eerst werd gebruikt in Karate-Do. Een opvallend verschil is dat de traditionele zwarte band is vervangen door een donkerblauwe band voor studenten die de eerste dan behalen. De reden hiervoor is dat zwart in Korea voor “dood” staat. Beoefenaars vinden dat het behalen van een volgende dan een andere stap is en hiervoor krijgen ze een rood-gestreepte donkerblauwe band. Als men de vierde dan heeft behaald, voert men de titel Master Instructor. Om een grootmeester te worden, moet men een internationale daad stellen die verbonden is aan de sport.
De originele bandkleuren, zoals bedacht door Hwang Kee zijn: 6de gup, groene band; 5de gup, groene band; 4de gup, groene band; 3de gup, rode band; 2de gup, rode band; en 1ste gup, rode band.
Kata of Hyeong
Er zijn verschillende Tang Soo Do organisaties op de wereld maar allemaal volgen ze dezelfde kata of hyeong.
- Gicho/Kicho heyong
- Hyong Il Bu
- Hyung Ee Bu
- Hyung Sam Bu
Taikyoku
De Kicho Hyung zijn opvallend gelijk aan de Taikyoku kata ontwikkeld door Gichin Funakoshi. De startpunten zijn hetzelfde, net als de bewegingen, blokken en stoten. Er zijn veel redenen om aan te nemen dat Hwang Kee zijn Koreaanse Kicho Hyung heeft afgestemd op de Japanse kata.
Sae Gae Hyung
De Wereld Tang Soo DO Associatie heeft Kicho Hyung aangepast en er trappen aan toegevoegd.
- Sae Gae Hyung Il Bu
- Sae Gae Hyung Ee Bu
- Sae Gae Hyung Sam Bu
Pyong Ahn Hyung
De pyong ahn/pyung ahn hyeong zijn een serie van vijf vormen die in veel opzichten doen denken aan de pinan kata serie in het karate. Ze werden ontwikkeld door Itosu, een mentor van Funakoshi Gichin. Deze vormen werden ontwikkeld als traingsvorm voor Kong Sang Koon.
- Pyung Ahn Cho Dan
- Pyung Ahn E Dan
- Pyung Ahn Sam Dan
- Pyung Ahn Sah Dan
- Pyunh Ahn Oh Dan
Materialen
Bij Tang Soo Do gebruikt men de authentieke dobok, de naam van het uniform. De normale dobok is geheel wit. Voor danhouders komen er de traditionele biezen op. Verder gebruikt men de zogeheten safety equipment, bestaande uit een paar handschoenen en voetbeschermers. Tevens worden hoofdbeschermers gedragen. Ook worden scheenbeschermers soms gebruikt. Een gebitsbeschermer wordt aanbevolen en is een kruisbeschermer verplicht voor mannen.
